Wnioskodawca przez kształcenie zawodowe i przekwalifikowanie zawodowe, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy od podatku od towarów i usług, rozumie nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, a więc takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po Od wejścia w życie zmian przepisów dotyczących opodatkowania VAT usług szkoleniowych minął już ponad rok. Mimo to wielu podatników wciąż ma wątpliwości, czy prowadzone przez nich szkolenia finansowane ze środków publicznych są zwolnione z VAT. Wykładnia art. 43 pkt 1 ust. 29 lit. c ustawy o VAT sprawia bowiem problemy. Wystarczy 70 proc. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się z podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną. W punkcie 26 tego przepisu zwolniono z VAT usługi świadczone przez: - jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania, - uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Warunek całkowitego sfinansowania ze środków publicznych często trudny jest jednak do spełnienia. Minister finansów postanowił więc nieco złagodzić go w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia z 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (DzU nr 73, poz. 392 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem zwalnia się z podatku również usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 proc. ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Trzy warunki do zweryfikowania Oznacza to, że aby zastosować zwolnienie do usług szkoleniowych w pierwszej kolejności należy sprawdzić, czy jest to kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe. Jeśli tak jest, to trzeba jeszcze zweryfikować, czy spełniony jest jeden z trzech następujących warunków: Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ - usługa świadczona jest w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, - świadczenie realizują podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty (wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją) - usługa jest finansowana co najmniej w 70 proc. ze środków publicznych. Co to jest kształcenie zawodowe Polskie przepisy z zakresu VAT nie zawierają definicji kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego. Należy się więc odwołać do regulacji unijnych, a konkretnie art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/ 2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (DzU L nr 77 str. 1). Przepis ten mówi, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Jednocześnie bez znaczenia jest czas trwania kursu. Warto podkreślić, że rozporządzenia wykonawcze Rady (UE) stosowane są bezpośrednio, czyli nie wymagają implementacji. Dotacje ze środków Unii Europejskiej Do stwierdzenia, że świadczone przez podatnika usługi kwalifikują się do zwolnienia od VAT pozostaje jeszcze ustalić sposób finansowania realizowanych świadczeń (tj. czy szkolenie finansowane jest z środków publicznych – w całości lub przynajmniej w 70 proc.). Warto zatem odwołać się do art. 5 ust. 1 ustawy o finansach publicznych. Co to są środki publiczne Środki publiczne zostały zdefiniowane w art. 5 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (DzU nr 157, poz. 1240 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem są to: 1) dochody publiczne; 2) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA); 3) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2; 4) przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące: a) ze sprzedaży papierów wartościowych, b) z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, c) ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych, d) z otrzymanych pożyczek i kredytów, e) z innych operacji finansowych; 5) przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł. Mówi on, że środkami publicznymi są enumeratywnie wyliczone tu dochody i przychody, w tym środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej. Powstaje zatem pytanie: jak traktować usługi szkoleniowe (z zakresu kształcenia zawodowego), jeśli zlecane są przez podmiot, który finansuje je z otrzymanych dotacji unijnych? Naszym zdaniem niewłaściwe jest założenie, że tylko faktyczny beneficjent, który zwrócił się o dofinansowanie określonego projektu ze środków publicznych (a nie każdy kolejny podmiot w ewentualnym łańcuchu podwykonawców) korzysta ze zwolnienia z VAT. W konsekwencji pochodzące z dotacji środki uzyskane przez przedsiębiorcę na sfinansowanie szkolenia pracowników (i nie stanowiące przychodu z jego działalności gospodarczej) są środkami publicznymi. Potwierdza to wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 4 października 2011 r. (I SA/Gd 859/11). W orzeczeniu tym sąd jednoznacznie stwierdził, że przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie usług szkoleniowych związanych bezpośrednio z zawodem księgowego, realizowanych dla podmiotów, których udział finansowany jest w całości z dotacji unijnych, uprawniony będzie do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT. Zdaniem sądu sformułowanie „finansowana w całości ze środków publicznych” nie odnosi się do podmiotów dysponujących środkami, lecz „rzeczywistego w kontekście ekonomicznym źródła finansowania środkami, które nie zostały uzyskane przez podmiot jako przychód z działalności gospodarczej”. W praktyce oznacza to, że do skorzystania ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 pkt 1 ust. 29 lit. c ustawy o VAT nie wymaga się, aby faktyczny wykonawca był bezpośrednio finansowany ze środków publicznych. Wystarczy, aby kontrahent (biorący udział w szkoleniu) pokrył co najmniej 70 proc. kosztów szkolenia z uzyskanych w tym celu środków dotacyjnych. Przykład Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług szkoleniowych dotyczących podnoszenia kwalifikacji zawodowych (w tym kurs księgowości Profesjonalny Księgowy na Wagę Złota). Nie uzyskał jednak akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty dotyczącej tego szkolenia. Przedsiębiorca nie jest też wpisany na listę placówek niepublicznych podlegających systemowi oświaty. Szkolenie to z pewnością ma na celu kształcenie lub przekwalifikowanie zawodowe. Podatnik realizuje szkolenie na rzecz przedsiębiorstwa, które koszty uczestnictwa pokrywa w całości ze specjalnie pozyskanych na ten cel dotacji unijnych. Zdaniem podatnika spełnia on wszystkie warunki przewidziane w art. 43 pkt 1 ust. 29 lit. c ustawy o VAT. Może więc skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w tym przepisie. Stanowisko to jest prawidłowe. Dotacje unijne należy bowiem uznać za środki publiczne. Jednocześnie w tej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 17 ustawy o VAT. Wynika z niego, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 29 tego przepisu nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli: - nie są one niezbędne do wykonania zwolnionej z VAT usługi podstawowej lub - ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
  1. Σարеթеፈիሚ յисвեц բил
    1. Узв դек офо
    2. Βቪሂըኩэ мዲхугепсуኽ νθйևшևሑи
    3. Неֆոդ е
  2. Еռекроς ሯеծотυш
    1. Уψожιηаз егошопруղ нυ
    2. ጌ иρе еգեвсуጬа псетр
    3. Гልցግ иռаቃ апр ևмоб
A zatem podlegają zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 w zw. z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT. Reklama Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 11 lutego 2015 r.

Przedsiębiorcy prowadzący działalność w zakresie usług szkoleniowych mogą w niektórych przypadkach skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego z VAT. Kiedy jest to możliwe? Na skróty Kiedy usługi szkoleniowe będą zwolnione z VAT?Usługi szkoleniowe zwolnione z VATUsługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania Uregulowania związane ze zwolnieniem z podatku VAT w przypadku działalności edukacyjnej zostały zawarte w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT w punktach 26 do 29. W punkcie 26 ustawy o VAT wymienionego powyżej artykułu jest napisane, że zwolnienie z VAT obejmuje usługi szkoleniowe świadczone przez: uczelnie, jednostki naukowe PAN i instytucje badawcze w zakresie kształcenia jednostki objęte systemem oświaty zgodnie z przepisami o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania podmioty świadczące dostawę towarów i świadczenie usług ściśle związane z usługami szkoleniowymi. Usługi szkoleniowe zwolnione z VAT usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym świadczone przez nauczycieli (art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT) usługi nauczania języków oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanymi, inne niż te wymienione w pkt 26, 27 i 29 (art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o VAT) usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 (art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych odrębnymi przepisami świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 roku (Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją) finansowane w całości ze środków publicznych (świadczenie usług i dostawa towarów ściśle związane z tymi usługami). Usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania swoim zakresem obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, które pozwala na rozpoczęcie pracy zarobkowej w zakresie dotyczącym szkolenia lub pozwala na rozwój umiejętności i kwalifikacji w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu. 1. Szkolenie prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisachPrzykładem takiego szkolenia jest szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. Znajomość przepisów i zasad bezpieczeństwa oraz higieny pracy to jeden z warunków, które niezbędne są do wykonywania pracy. Pracodawca zgodnie z przepisami Kodeksu pracy ma obowiązek przeprowadzania szkoleń z zakresu BHP, dlatego też tego typu kursy podlegają pod zwolnienie z VAT. Potwierdzeniem na to jest interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 maja 2013 roku, nr IBPP1/443-169/13/AW: usługi szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w górniczych zakładach odkrywkowych, także spełniają definicję usług kształcenia zawodowego. Szkolenia te mogą zatem korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT. 2. Szkolenie świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 roku (Prawo oświatowe)W przepisach ustawy o VAT nie ma podanej konkretnej akredytacji, którą przedsiębiorca powinien uzyskać, aby móc świadczyć usługi szkoleniowe zwolnione z VAT. Warunkiem jest, aby akredytacja została wydana zgodnie z przepisami o systemie oświaty. Przepisy nakazują też, aby usługi szkoleniowe objęte były akredytacją. 3. Szkolenie w całości finansowane ze środków publicznychZgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów zwolnienie obejmuje także usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które są przynajmniej w 70% finansowane ze środków publicznych, przykładowo ze środków unijnych. Finansowanie może odnosić się zarówno do szkolącego, który otrzymuje środki publiczne z przeznaczeniem na szkolenie, jak i nabywcy, który opłaca szkolenie ze środków publicznych. Spełnienie chociaż jednego z w/w warunków upoważnia do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT. Przedsiębiorca, który nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego z VAT, to może będzie mógł wybrać zwolnienie podmiotowe przewidziane dla podatników, których wartość przychodów netto ze sprzedaży opodatkowanej za poprzedni rok podatkowy nie przekroczyła kwoty 200 000 zł. W przypadku działalności prowadzonej jedynie przez kilka miesięcy, to limit powinien być określony proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w danym roku. Nie spełnienie żadnego z wymienionych warunków nie daje prawa do zwolnienia z VAT i podatnik musi opodatkować przychody podatkiem VAT. Data publikacji: 2020-10-14, autor: FakturaXL

Sprzedaż internetowych kursów językowych korzysta ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o VAT zarówno, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem usług elektronicznych, jak i w sytuacji, gdy taka usługa nie występuje. Przechodząc zatem do podsumowania, możemy wskazać, że możliwość skorzystania ze zwolnienia w

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Czy podatnik musi faktycznie wykorzystać dany towar do czynności zwolnionych? Kwestia ta została poruszona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia z dnia 30 listopada 2017 r. (I FSK 307/16). Jak wskazał Sąd: „Ustawodawca krajowy, w ślad za prawodawcą unijnym, użył sformułowania „wykorzystywanych wyłącznie”. Powyższy przepis w polskiej wersji językowej jest odwzorowaniem wersji angielskiej. W tej wersji brzmi on następująco: „Member States shall exempt the following transactions: (a) the supply of goods used solely for an activity exempted under Articles 132, 135, 371, 375, 376 and 377, Article 378 (2), Article 379 (2) and Articles 380 to 390, if those goods have not given rise to deductibility”. Użyte w nim sformułowanie „used solely for” oznacza właśnie „wykorzystywany wyłącznie do”. Jak trafnie wskazuje autor skargi kasacyjnej w kilku wersjach językowych dyrektywa 112 używa sformułowania „przeznaczone wyłącznie do”. Przepis art. 136 lit. a dyrektywy 112 w wersji francuskojęzycznej brzmi: „Les États membres exončrent les opérations suivantes: a) les livraisons de biens qui étaient affectés exclusivement à une activité exonérée en vertu des articles 132, 135, 371, 375, 376 et 377, de I’article 378, paragraphe 2, de I’article 379, paragraphe 2, et des articles 380 ŕ 390, si ces biens n’ont pas fait I’objet d’un droit ŕ déduction”. Również w wersji hiszpańskojęzycznej, włoskiej oraz portugalskiej dyrektywa 112 w analizowanym przepisie posługuje się sformułowaniem „przeznaczone wyłącznie do”. Ten sam przepis art. 136 lit. a dyrektywy 112 w aż 9 wersjach językowych posługuje się terminem „używane”. Dotyczy to wersji: bułgarskiej, czeskiej, duńskiej, estońskiej, litewskiej, holenderskiej, rumuńskiej, fińskiej oraz szwedzkiej. Z kolei termin „wykorzystywane” użyty jest w 5 wersjach językowych dyrektywy 112, a mianowicie w wersji: greckiej, chorwackiej, łotewskiej, maltańskiej oraz słowackiej. Sformułowanie „mające zastosowanie” zostało użyte natomiast w słoweńskiej wersji językowej. Dwie wersje językowe nie posługują się wprost żadnym z wymienionych sformułowań. Dotyczy to wersji niemieckojęzycznej, w której przepis brzmi: „Die Mitgliedstaaten befreien folgende Umsätze von der Steuer: a) die Lieferungen von Gegenständen, die ausschließlich für eine auf Grund der Artikel 132, 135, 371, 375, 376, 377, des Artikels 378 Absatz 2, des Artikels 379 Absatz 2 sowie der Artikel 380 bis 390 von der Steuer befreite Tätigkeit bestimmt waren, wenn für diese Gegenstände kein Recht auf Vorsteuerabzug bestanden hat”. Podobne regulacje zawarto w dyrektywie w węgierskiej wersji językowej. Dopiero tłumaczenie całego przepisu pozwala wydobyć jego kontekst znaczeniowy. Brak dookreślenia („przeznaczone”, „używane”, „wykorzystywane” czy „mające zastosowanie”) powoduje powstanie szerokiego zakresu interpretacyjnego i nie ogranicza treści normy do znaczenia żadnego z ww. terminów. Jednocześnie taki brak dookreślenia pozwala na odkodowanie normy dotyczącej całokształtu sytuacji związanej z dostawą towarów podlegającą zwolnieniu. Zatem różne wersje językowe dyrektywy 112 posługują się, w tłumaczeniu na język polski, terminami: „przeznaczone”, „używane”, „wykorzystywane” lub „mające zastosowanie”. Pojęcia te są bliskoznaczne, ale nie tożsame (nie pozostają w stosunku zakresowym równoważności). Rozbieżności pomiędzy różnymi wersjami językowymi przepisów są niestety częstym, aczkolwiek niepożądanym, zjawiskiem w ramach systemu prawa unijnego, zwłaszcza z punktu widzenia jego efektywności. Należy dodać, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w swoim ustalonym (i obszernym w tym zakresie) orzecznictwie wskazuje, że jednolita interpretacja przepisów prawa wspólnotowego (unijnego) wymaga, aby były one interpretowane i stosowane z uwzględnieniem wersji w innych językach unijnych. Zdaniem TSUE przy interpretacji przepisów unijnych wręcz konieczne jest porównanie różnych wersji językowych. Przepisy prawa Unii należy interpretować i stosować w sposób jednolity w świetle wersji sporządzonych we wszystkich językach urzędowych Unii (np. wyrok TSUE z dnia 9 kwietnia 2014 r., GSV Kft, C-74/13, EU:C:2014:243). Konieczność stosowania, a zatem i jednolitej wykładni przepisów prawa wspólnotowego, wykluczają, by w razie wątpliwości treść danego przepisu była rozpatrywana w sposób oderwany w jednej z jego wersji, lecz przeciwnie, wymagają one, by był on interpretowany i stosowany w świetle jego wersji istniejących w innych językach urzędowych (wyroki TSUE z dnia 12 listopada 1969 r., Erich Stauder, 29/69, EU:C:1969:57, pkt 3; z dnia 7 lipca 1988 r., Alexander Moksel Import und Export GmbH & Co. Handels-KG, 55/87 Moksel, EU:C:1988:377, pkt 15, oraz z dnia 2 kwietnia 1998 r., EMU Tabac i in., C-296/95 EU:C:1998:152, pkt 36. W przypadku różnicy między różnymi wersjami językowymi tekstu wspólnotowego dany przepis należy interpretować z uwzględnieniem ogólnej systematyki i celu uregulowania, którego stanowi część (zob. wyroki TSUE z dnia 27 października 1977 r., Bouchereau, 30/77, EU:C:1977:172, pkt 14; z dnia 7 grudnia 2000 r., Włochy przeciwko Komisji, C-482/98, EU:C:2000:672, pkt 49, oraz z dnia 1 kwietnia 2004 r., Bormann, C-1/02, EU:C:2004:202, pkt 25, z 19 kwietnia 2007 r., UAB Profosa, C-63/06 EU:C:2007:233). Podobnie Sąd Najwyższy w wyroku z 9 czerwca 2006 r., III PK 30/06, OSNP 2007, nr 11-12, poz. 160, powoływanym także w orzecznictwie sądów administracyjnych (np. w wyroku NSA z 4 listopada 2009 r., II GSK 167/09, CBOSA), potwierdził, że przepisy prawa wspólnotowego (unijnego) muszą być interpretowane z uwzględnieniem wszystkich wersji językowych, a nie tylko w brzmieniu podanym w języku polskim w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Sąd podkreślił, że w praktyce decydujące znaczenie ma brzmienie przepisu w języku francuskim, który jest głównym językiem roboczym Wspólnoty (UE), dopiero w dalszej kolejności bierze się pod uwagę język angielski i inne języki (zob. także wyrok SN z 6 września 2017 r., I CSK 563/16). Powyższe uwagi świadczą dobitnie o tym, że zastosowana przez sąd pierwszej instancji w niniejszej sprawie wykładnia językowa jest zawodna. Z uwagi na to, że art. 136 lit. a dyrektywy 112 w najistotniejszej części ma odmienne znaczenie w różnych wersjach językowych, należy się odwołać do wykładni celowościowej. Analizowana norma zaś, przewidująca zwolnienie przedmiotowe, zmierzała do realizacji jednej z podstawowych zasad podatku od wartości dodanej, a mianowicie zasady neutralności. Istotą tej regulacji jest to, że podatnik nabywa, importuje lub wytwarza towar i z uwagi na to, że towar ten będzie wykorzystywał na cele działalności zwolnionej od podatku, nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem podmiot ten ponosi ciężar ekonomiczny tego podatku. Traktowany jest bowiem jako konsument. Następnie towar ten zbywa. Dostawa ta wówczas podlega zwolnieniu od podatku. W przeciwnym razie, gdyby to zwolnienie nie miało miejsca, podatnik byłby ponownie, a więc w rezultacie podwójnie opodatkowany. Uwzględniając cel powyższego unormowania analogicznie należy traktować sytuację, która miała miejsce w stanie faktycznym wskazanym we wniosku gdy podatnik nabył towary, które były przeznaczone do działalności zwolnionej od podatku i w związku z tym nie miał prawa do odliczenia, a następnie ten towar został zbyty. Reasumując, z uwagi na zachodzące istotne odmienności brzmienia w różnych wersjach językowych art. 136 lit. a dyrektywy 112, przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT należy interpretować z uwzględnieniem celu tej regulacji. Oznacza to, że zwolnieniem przewidzianym w powyższych przepisach objęte jest zbycie towarów, które wcześniej zostały nabyte, importowane lub wytworzone z przeznaczeniem na cele działalności zwolnionej od podatku, bez prawa do odliczenia, niezależnie od tego, czy do faktycznego wykorzystywania tych towarów doszło”. Reasumując należy uznać, że skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. nie jest uzależnione od faktycznego wykorzystywania przedmiotu dostawy wyłącznie do czynności zwolnionych. Jednocześnie należy pamiętać o drugim warunku – braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotu dostawy.

Mimo to jest on nauczycielem w rozumieniu ustawy VAT. Ponadto zajęcia sportowe (w tym pływanie) są wymienione w przepisach stanowiących o programie nauczania w szkołach. W związku z tym spełnione są obie przesłanki, co oznacza, że zawodnik może skorzystać ze zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy VAT.
Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w części ze środków publicznych, w tym w formie płatności z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT, jeżeli środki te stanowią obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT i ich udział w całkowitym obrocie z tytułu świadczenia konkretnej usługi wynosi co najmniej 70%. Tak uznał Minister Finansów w wydanej 15 czerwca 2012 r. interpretacji ogólnej. Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego są czasem zwolnione z VAT Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm. – ustawa o VAT) w brzmieniu nadanym ustawą z 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), od dnia 1 stycznia 2011 r. zwolnieniem z VAT objęte są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.) zwolniono z VAT usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami zwolnień w kontekście usług szkoleniowych finansowanych w części ze środków publicznych sprowadza się przede wszystkim do dokonania oceny, czy dana usługa stanowi usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz czy i w jakiej części jest ona finansowana ze środków usługi kształcenia zawodowego nie będą zwolnione z VAT? Kiedy usługa szkoleniowa jest usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego Zdaniem Ministra Finansów dla uznania, czy dana usługa spełnia definicję usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego należy odnieść się do art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z str. 1).Zgodnie z jego treścią, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy VAT obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia. Co to są „środki publiczne”Odnosząc się do drugiej przesłanki zastosowania zwolnienia Minister Finansów wskazał, iż środki otrzymywane przez beneficjentów na prowadzenie projektów realizowanych w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki finansowanego z budżetu państwa (dotacja celowa) oraz Europejskiego Funduszu Społecznego (płatność pochodząca z budżetu Unii Europejskiej) mieszczą się w kategorii środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.).W tej sytuacji zasadniczą, wymagającą jednoznacznego wyjaśnienia kwestią jest określenie kiedy dochodzi do finansowania usług w całości (lub co najmniej w 70%) ze środków publicznych. W szczególności wyjaśnienia wymaga przypadek, gdy świadczący usługę szkoleniową oprócz otrzymywanego bezpośrednio od usługobiorcy wynagrodzenia, otrzymuje dofinansowanie w postaci środków publicznych. Ze środków publicznych muszą być finansowane konkretne szkoleniaMinister Finansów zwrócił w tym kontekście uwagę na to, że zarówno ustawa o VAT w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c, jak i ww. rozporządzenie z 4 kwietnia 2011 r. w § 13 ust. 1 pkt 20 wskazuje – dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku – na konieczność finansowania w określonej części usług szkoleniowych ze środków publicznych, co oznacza, że konkretne usługi szkoleniowe (a nie np. cała działalność beneficjenta środków publicznych) mają być sfinansowane z tych samym, zdaniem Ministra, Finansów warunkiem zwolnienia danej usługi szkoleniowej z podatku jest to, ażeby otrzymane przez usługodawcę wynagrodzenie z tytułu świadczenia tej usługi pochodziło w całości lub w określonej przepisami cyt. rozporządzenia Ministra Finansów części ze środków publicznych. W następstwie powyższego, w zależności od tego, czy otrzymane przez świadczącego przedmiotową usługę szkoleniową środki publiczne składają się na obrót (stanowią podstawę opodatkowania) z tytułu świadczenia tej usługi (i w jakiej części) usługa ta podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT lub nie będzie podlegać temu w tym kontekście znaczenie ma art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest obrót, zdefiniowany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Dodatkowo, obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT i należy przez nie rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę treści cytowanych wyżej przepisów wynika zdaniem Ministra Finansów, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję, czy też inną dopłatę o podobnym charakterze), wpływające bezpośrednio na cenę towaru lub usługi, „uzupełnia” ono podstawę opodatkowania z tytułu danej dostawy lub dotacje czy subwencje (np. dotacja ze środków unijnych) niemające bezpośredniego wpływu na cenę czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i określenia zatem, czy dane dotacje, subwencje lub też inne dopłaty o podobnym charakterze, składają się czy też nie składają się na obrót (wchodzą czy nie wchodzą do podstawy opodatkowania) istotne są szczegółowe warunki ich Ministra Finansów nie budzi przy tym wątpliwości, że otrzymywane przez usługodawcę od usługobiorców kwoty wynagrodzenia za konkretną usługę wchodzić będą w podstawę opodatkowania. Taki charakter będą miały na przykład kwoty wkładów własnych wymaganych przy projektach realizowanych z wykorzystywaniem środków unijnych, przekazywane świadczącemu usługę przez przedsiębiorców kierujących swoich pracowników na określone samym w zależności od tego, jaki udział w całkowitym obrocie z tytułu świadczenia danej usługi szkoleniowej będą miały środki publiczne, usługa ta podlegać będzie zwolnieniu na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia z 4 kwietnia 2011 r. (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT) lub nie będzie podlegać zatem podatnik uzyska dofinansowanie ze środków publicznych, którego nie będzie mógł powiązać, zgodnie z ww. zasadami, z konkretną usługą szkoleniową (gdyż nie będzie ona stanowić dopłaty wpływającej bezpośrednio na jej cenę), a oprócz tego z tytułu świadczenia tej usługi otrzyma wynagrodzenie od usługobiorcy (np. kwoty wkładu własnego od przedsiębiorców kierujących swoich pracowników na szkolenie), usługa ta nie będzie korzystać ze bowiem w takim przypadku przez świadczącego usługę obrót w całości pochodzić będzie ze środków przekazanych przez przedsiębiorców, co oznacza, że nie będzie spełniona przesłanka dotycząca finansowania ww. usług w co najmniej 70% ze środków publicznych, warunkująca zastosowanie zwolnienia z VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 interpretacje podatkowe 2012Ogólne interpretacje podatkowe Ministra FinansówŹródło: interpretacja ogólna Ministra Finansów z 15 czerwca 2012 r. (nr PT4/033/2-3/9/EFU/2012/PT-298). Zadaniem Wnioskodawcy usługi prowadzenia specjalizacji w ramach rezydentury, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, tj. zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innego niż w pkt 26 - prowadzone w formach i na zasadach . 298 441 484 477 56 652 230 433

art 43 ust 1 pkt 29 ustawy o vat